Öncelikle herkesin geçmiş bayramı kutlu olsun.Uzun bir ara oldu, farkındayım. Daha önce yazdığım gibi bayram münasebetiyle İstanbul’a geldim ve önümüzdeki hafta sonuna kadar da burada olacağım. Bayram güzel geçti, çünkü uzun zamandır görme fırsatı bulamadığım akrabalarımı kuzenlerimi görebildim. Hepsi de kızımı gördüklerinde sözleşmiş gibi ‘ay ne kadar büyümüş bu’ tepkisini verdiler. Kızım büyüdüğü ve artık Gülannesi, anneannesi ve dedesiyle şöyle 4-5 saat kalabildiği için önümüzdeki hafta da epeydir göremediğim arkadaşlarımı görebileceğim. Mutfak alışverişi dışında bebek olmadan dışarı çıkabilmek gerçekten özgürlükmüş, bunu anladım. Gerçi evden çıkar çıkmaz deli gibi özlemeye başlıyorum o ayrı. Hafiften marazi bir durum, biliyorum ama sadece bende değil hemen hemen tüm annelerde var deyip kafaya takmamaya çalışıyorum.Bu vesileyle bebeksiz dışarıya çıkmayı vicdan meselesi yapmayan ya da yapmamanın yolunu bulmuş annelerden kendileriyle başetme yöntemlerini paylaşmalarını rica edeceğim.
