Haftalardır biriken bir sürü fotoğraf ve konu var. Bu yüzden kısa kısa yazılarla ve bol fotoğrafla arayı kapatmayı planlıyorum. İlk olarak taa haziran ayı başında ODTÜ’de Yiğit ve Görkem’le buluşmamızla başlıyorum. Bir kere çok güzel bir gündü. Hava çok aşırı sıcak değildi, hafta içi olduğundan ODTÜ’de kalabalık yoktu ve bebişlerimiz artık birbirlerini tanıdıkları için gayet uyumlu bir şekilde vakit geçirdiler. Biz de Görkem’le yoğun iş hayatının ardından evde çocuk bakan anneliğe geçişimizin yarattığı ruhi daralmalar üzerine kısa da olsa bir iç dökme seansı yaptık. Bana çook iyi geldi. Bebişlerimizin yürümek için delirmeleri ama bir taraftan da ellerimizi bırakmayı reddetmeleri bize de epey bir yürüyüş yaptırdı. Uzun sözün kısası vakit nasıl geçti anlamadık.
Bu buluşmanın iki gün sonrasında yine ODTÜ’de akşam üzeri, bu sefer Haziran ayının Happy Hour’u vardı. Epeydir göremediğim arkadaşlarımızı görmek ve bebek/çocuk yetiştirmenin dışında bir şeyler konuşabilmek çok iyi oluyor. Meleğim yine masalar arasında dolaştı durdu. Hatta Kimya Mühendisliğinden bir grup hoca, bölümleri için geleceğe yatırım yaptıklarını iddia ederek:) Selin’i kucaklarından indirmediler. Eline bir parça havuç verilince dünyayı unutan kızım, kendisi hakkındaki bu planlarla hiiiç ilgilenmedi tabii:)
Haftalardır biriken bir sürü fotoğraf ve konu var. Bu yüzden kısa kısa yazılarla ve bol fotoğrafla arayı kapatmayı planlıyorum. İlk olarak taa haziran ayı başında ODTÜ’de Yiğit ve Görkem’le buluşmamızla başlıyorum. Bir kere çok güzel bir gündü. Hava çok aşırı sıcak değildi, hafta içi olduğundan ODTÜ’de kalabalık yoktu ve bebişlerimiz artık birbirlerini tanıdıkları için gayet uyumlu bir şekilde vakit geçirdiler. Biz de Görkem’le yoğun iş hayatının ardından evde çocuk bakan anneliğe geçişimizin yarattığı ruhi daralmalar üzerine kısa da olsa bir iç dökme seansı yaptık. Bana çook iyi geldi. Bebişlerimizin yürümek için delirmeleri ama bir taraftan da ellerimizi bırakmayı reddetmeleri bize de epey bir yürüyüş yaptırdı. Uzun sözün kısası vakit nasıl geçti anlamadık.
Bu buluşmanın iki gün sonrasında yine ODTÜ’de akşam üzeri, bu sefer Haziran ayının Happy Hour’u vardı. Epeydir göremediğim arkadaşlarımızı görmek ve bebek/çocuk yetiştirmenin dışında bir şeyler konuşabilmek çok iyi oluyor. Meleğim yine masalar arasında dolaştı durdu. Hatta Kimya Mühendisliğinden bir grup hoca, bölümleri için geleceğe yatırım yaptıklarını iddia ederek:) Selin’i kucaklarından indirmediler. Eline bir parça havuç verilince dünyayı unutan kızım, kendisi hakkındaki bu planlarla hiiiç ilgilenmedi tabii:)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder