İkinci Bebişler Buluşması

Acayip karlı bir Ankara gününde, seneyi bitirmeden önce bir kez daha buluşalım dedik. Bu sefer akide şekerimiz Arda ve zarif annesi Burcu evsahipliği yaptılar. Bebişler biraraya geldiklerinde her birinin ne kadar büyüdüğünü daha da iyi anladık.

Kuzucuğum salona girer girmez son günlerde çok daha seri halde yapmaya başladığı emekleme işini etrafı tanıyalım faaliyetine çevirdi.



Mira ve annesi Burcu gelene kadar meleğim epey bir süre üç böceğin arasında tek çiçek olarak oturdu. Bir ara Çınar’la Arda arasındaki muhabbeti ben almayayım diyerek seyretmeyi tercih etti.



Bir süre sonra eline geçirdiği bazı oyuncakların sadece diş kaşımaya değil kafaya vurmak suretiyle ses çıkarmaya yaradığını da öğrendi ve ilk denemeyi de maalesef kendine en yakın bebişte, Cıva Çınar’da yaptı.




Dans eden maymunu seyrederken kendinden geçti.



Mira’yla birlikte meraklı kızlar grubu olarak oyuncağın kendisi yerine kablosuyla oynamayı tercih ettiler.



Sonrasında da Mira’nın annesi Banu’nun kucağında en süper oyuncak olarak gördüğü cep telefonunu incelemeye çalıştı bebeğim. Banu, Mira sayesinde edindiği tecrübeden olsa gerek cep telefonunu kaptırmamak konusunda çok başarılıydı.



Çınar’ın annesi Sermin’in şarkılarını hep birlikte pür dikkat ve zevkten dört köşe vaziyette dinlediler.



Hem şarkıyı dinlemeye devam edip hem de oturan boğamız muzip bakışlı Yiğit’in kolunu tutarak “kaçırıyorsun, şarkı daha bitmedi” diyen hali çok şekerdi.



Şarkıların bitiminde Meleğim beğenisini Sermin’i alkışlayarak gösterdi.



Bu sefer biz anneler de hem bebeklerimizi hem de birbirimizi daha iyi tanımaya başladığımızdan olsa gerek daha fazla sohbet edebildik. Bu sohbet kısmı şahsen bana çok iyi geldi.

Bir sonraki buluşmanın ev sahibi biziz. MuniSe’min 24 Ocak’taki birinci yaş gününü hep birlikte kutlayacağız. Ne şanslıyız!

Bu güzel günün akşamında ne yazık ki kuzucuğumun burnu akmaya başladı. Yılbaşını hafif bir burun akıntısıyla geçirdik. Yeni yılın ilk günü evimizin bazı eksiklerini almaya gittiğimiz Bauhaus’da çok dikkat etmemize rağmen eve döndüğümüzde burnunun yanı sıra gözünde de akıntı başladı. Doktorunu arayıp hangi ilaçları almamız gerektiğini öğrendik. Bu ilk nezlesi hatta ilk hastalığı ve nezle başladığından beri her gece, üzerini açmadığından emin olmak ve nefesini kon trol etmek istediğimiz için beraber yatıyoruz. Gayet düzenli bir biçimde ilaçlarını almaya devam ediyor ama ne nezlesi durdu ne de gözündeki akıntı. Neyse ki iştahı ve keyfi yerinde. Sadece biraz daha fazla su içmek istiyor. Sanırım ağzı burnu kuruduğundan daha çok sıvı alma ihtiyacı duyuyor. Bir an önce bitse artık!